CHINA


Idź do treści

Rys historyczny

O Chinach



Historia dawnych Chin to dzieje następujących po sobie dynastii. W XXI w. p.n.e. istniało zorganizowane niewolnicze społeczeństwo, był to początek panowania pierwszej dynastii - Xia. Po niej nadeszły kolejne dynastie: Shang i Zachodnia Zhou. Chiny nie były wówczas państwem jednolitym. Funkcjonujące na tym terenie niezależne królestwa po wiekach współistnienia rozpoczęły - w okresie nazywanym przez historię Okresem Walczących Królestw – agresywną konkurencję. Kres konfliktom położył władca królestwa Qin, który pobił swoich rywali i opanował ich terytoria.

W ten sposób w 221r. p.n.e. po raz pierwszy powstały zjednoczone Chiny. Ich władcą został zwycięski przywódca królestwa Qin. Ogłosił założenie cesarstwa i okrzyknął się cesarzem. Qin Shihuang przeszedł do historii jako pierwszy cesarz Państwa Środka.

Ten moment to początek cesarskich Chin, których historia trwała do 1911 roku. Na scenie politycznej pojawiały się kolejno: dynastia Han, Sui (po ponownym okresie kolejnego rozbicia terytorialnego państwa), Tang, Song, Yuan, Ming i Qing. Kraj rósł w siłę. Połowa XIX wieku przyniosła spadek znaczenia władzy cesarskiej. Był to efekt tzw. Wojny Opiumowej. Podpisany Traktat Nankiński był traktatem zdrady. Umożliwiał mocarstwom zachodnim (głównie Brytyjczykom i Francuzom) podział ziem chińskich.

Wyzysk ze strony cesarstwa i okupacja przez obcokrajowców musiały spowodować wybuch niezadowolenia. W 1911 roku dr Sun Jat Sen, nazywany często ojcem współczesnych Chin, doprowadził do wybuchu rewolucji, w wyniku której zdetronizowano ostatniego cesarza i powołano do życia Republikę Chińską. Zakończyła się trwająca ponad 2000 lat historia cesarstwa w Chinach.

Późniejsze lata nie były dla kraju łatwe. Republiką targały wewnętrzne konflikty. Narodowa partia Kuomingtang, założona w 1919 r. przez dr Sun Jat Sena, nie mogła porozumieć się z założoną w roku 1921 Komunistyczną Partią Chin. Spór nasilił się, gdy na czele Kuomintangu stanął Czang Kaj Szek. Mnożącym się starciom położyło kres zwycięstwo partii komunistycznej.

1 października 1949 na Placu Tiananmen proklamowano powstanie Chińskiej Republiki Ludowej. Społeczeństwo Chin wiązało wówczas duże nadzieje z polityką swojego przywódcy, Mao Zedonga. Oczekiwania te nie zostały spełnione – kraj znalazł się na skraju upadku, a okres wprowadzonej przez niego tzw. ”Rewolucji Kulturalnej” wielu Chińczyków chciałoby wymazać z pamięci. Po śmierci Mao Zedonga rozpoczęto stopniową odbudowę utraconej świetności. Dzisiejsze Chiny z pewnością zaskakują; jest to bowiem kraj permanentnych reform, intensywnej polityki otwartości i bez wątpienia coraz mocniejszej gospodarki rynkowej.

     
     

Powrót do treści | Wróć do menu głównego